Het is nog steeds de nieuwjaar periode in Oost-Azië. Vanaf de tweede nieuwe maan na de winterwende tot de eerste volgende Volle Maan, 14 dagen later. Ieder land heeft zijn eigen gewoontes in deze periode. Eten is uiteraard een belangrijk cultureel element. Vaak zijn deze gewoontes gebaseerd op oeroude kennis over voeding en hoe die te balanceren. Daarnaast wordt voeding gegeten die voorspoed, dus ook gezondheid, zou moeten brengen het komende jaar.
Ik had het genoegen uitgenodigd te worden voor een Chinees Nieuwjaarsdiner geënt op de Singapore traditie. Daar wordt tegenwoordig deze feestmaaltijd begonnen met een salade van groenten in verschillende kleuren (vijf elementen) en rauwe vis. Daaroverheen gaan zaden als o.a. Sesamzaad en een dressing gemaakt van Jujuba (Da Zao), de Chinese zoete dadel. Alles wordt aan tafel over de groenten heen gedaan. Dan met z’n allen de salade en de toevoegingen aan tafel mengen. Uiteraard met chopsticks. De stemming zit er meteen goed in daardoor. Lekker losse sfeer. Alles om voorspoed en goede gezondheid te bevorderen in het nieuwe jaar.
Om een element uit de salade te belichten in deze blog. De Chinese dadel is een vrucht die zowel als vrucht gegeten kan worden als in kruidenrecepten kan worden verwerkt. De vrucht wordt vaak aan recepten toegevoegd om de spijsvertering te harmoniseren. Het heeft een zoete smaak en is verwarmend. Het helpt o.a. bij vermoeidheid, en bloed deficiëntie En nu niet meteen op zoek gaan naar de vrucht en er veel van eten, want overdaad schaadt. Niet meer dan drie tot zes vruchten per dag.
Dat overdaad schaadt blijkt ook uit de volgende anekdote. Een van mijn docenten heeft ooit eens gezegd (sarcastisch) dat hij blij was met al die mensen die op superfood aanvielen. Emmers goji bessen kopen… en iedere dag veel ervan eten…patiënten van de toekomst. Weet dus wat je doet en overleg met je TCM-therapeut.
Ikzelf doe de dadel in de bouillon bij het trekken van bottensoep, voor extra voedzaamheid.
Overigens hebben we in Europa ook oude gebruiken voor voorspoed bij nieuw jaar en de periode daaromheen. Zo eten de Italianen bij oud en nieuw of nieuwjaarsdag graag iets wat “meer” wordt om de voorspoed voor het nieuwe jaar over zich af te roepen. Bijvoorbeeld rijst of linzen (met varkenspoot zie hierna) dat nogal uitzet bij het koken. En wat dacht je van een Panetone. Ook zo een brood dat letterlijk de pan uitrijst. Verder wordt in ieder geval in Nederland, Duitsland en Oostenrijk rond oud en nieuw en winterzonnewende graag iets met het symbool “varken” gedaan. Het varken symboliseert welvaart en vruchtbaarheid. Denk aan het marsepeinen varken dat in Nederland op de toonbank van de (banket)bakker ligt. In Oostenrijk en Duitsland wordt een klein varkenspoppetje aan elkaar gegeven. Al dan niet met een klavertje vier in de bek. En in beide landen wordt aan ‘Bleigiessen” gedaan. Figuurtjes van lood (waaronder kleine varkentjes) worden in een klein lepeltje gesmolten en in water gegoten. De vorm vertelt iets over de toekomst.
Kortom: zulke gekke jongens zijn die Chinezen en hun gebruiken en voeding niet…..
